فرصت های جدید برای درمان سرطان

محققان کالج پزشکی بیلور و موسسات همکار، اهداف درمانی بالقوه جدیدی را برای سرطان و بینش جدیدی در مورد اهداف داروهای سرطان موجود کشف کرده‌اند که گستره امکانات را برای درمان این بیماری گسترش می‌دهد. با استفاده از یک رویکرد جامع که شامل ادغام داده‌های پروتئومیکس، ژنومیک و اپی ژنومیک از 10 نوع سرطان بود، این تیم پروتئین و پروتئین‌های کوچک یا اهداف پپتیدی را در بافت‌های سرطانی شناسایی کردند و بسیاری از آنها را به‌عنوان کاندیدهای امیدوارکننده برای استراتژی‌های درمانی تأیید کردند. این مطالعه در Cell ظاهر شد.

دکتر بینگ ژانگ، استاد ژنتیک مولکولی و انسانی و نویسنده همکار، گفت: تجربه نشان داده است که درمان‌های هدفمند، درمان‌های سرطانی که بر روی پروتئین‌های خاص در سلول‌های سرطانی هدایت می‌شوند، نویدبخش دستیابی به نتایج بالینی مؤثرتری نسبت به رادیوتراپی و شیمی‌درمانی سنتی هستند. بخشی از مرکز سینه لستر و سو اسمیت در بیلور. “اگرچه پیشرفت هایی در شناسایی آسیب پذیری های بالقوه انواع سرطان های خاص وجود دارد، کمتر از 200 پروتئین توسط داروهای سرطان مورد تایید FDA مورد هدف قرار می گیرند. در این مطالعه ما به طور قابل توجهی لیست اهداف درمانی بالقوه را با تجزیه و تحلیل داده های بیش از 1000 نمونه بافت شامل 10 سرطان گسترش دادیم. انواع.”

محققان ابزارهای محاسباتی را برای ادغام داده‌های پروتئوژنومیک شامل اطلاعات ژنومی روی DNA، RNA و پروتئین‌هایی که توسط کنسرسیوم بالینی آنالیز تومور پروتئومی (CPTAC) از نمونه‌های جمع‌آوری‌شده آینده‌نگر از تومورهای اولیه بدون درمان، بسیاری از بافت‌های طبیعی مجاور همسان تولید شده بود، استفاده کردند. برای مقایسه. این تیم مجموعه داده‌های CPTAC را با سایر مجموعه‌های داده عمومی ادغام کردند تا شباهت‌ها و تفاوت‌های میان تغییرات ژنی و پروتئینی موجود در انواع مختلف تومور را بررسی کنند تا اهداف پروتئین برای درمان سرطان را روشن کنند.

ژانگ، محقق مک‌نیر و عضو مرکز جامع سرطان دان ال دانکن بیلور، گفت: “هدف ما درک بهتر ویژگی‌های اهداف دارویی شناخته شده بود. همچنین امیدوار بودیم که اهداف جدیدی را شناسایی کنیم که می‌توانند به پیشرفت‌های دارویی جدید منجر شوند.”

این تیم رویکرد یکپارچه سازی داده ها را برای شناسایی سیستماتیک پروتئین ها و ژن هایی که برای رشد و توسعه سرطان مهم هستند، به کار بردند. برای مثال، پروتئین‌هایی که در بافت‌های سرطانی بیش از حد بیان می‌شوند یا بیش فعال هستند، اما در نمونه‌های معمولی نیستند، و از دست دادن ژن‌های سرکوب‌کننده تومور، که می‌تواند وابستگی به پروتئین‌های دیگر ایجاد کند که می‌توان آن‌ها را مورد هدف درمانی قرار داد. آنها همچنین برای آنتی ژن های تومور، از جمله نئوآنتی ژن ها – پپتیدهای خاص سرطانی که از جهش های ژنی در تومورها به دست می آیند، جستجو کردند.

ژانگ گفت: “مطالعه ما فرصت های جدیدی را برای استفاده مجدد از داروهایی که در حال حاضر برای سایر شرایط تایید شده اند، نشان داد.” به عنوان مثال، ما نشان می‌دهیم که یک داروی ضد قارچ می‌تواند رشد چندین نوع سرطان را کاهش دهد و از کاوش بیشتر در مورد ارزش ضد سرطانی این دارو حمایت کند.»

محققان همچنین اهداف پروتئینی بالقوه را در حال حاضر بدون دارو شناسایی کردند – برخی آنزیم هایی به نام کیناز و برخی دیگر پروتئین های سطح سلولی هستند. ژانگ گفت: «این یافته‌ها فرصت‌هایی را برای توسعه دارو، از جمله داروهای مولکولی کوچک یا ترکیبات دارو-آنتی‌بادی، باز می‌کند.

علاوه بر این، شناسایی محاسباتی چندین پروتئین مرتبط با تومور مشترک بین انواع مختلف سرطان با تایید تجربی اهمیت آنها برای سرطان در سلول‌های رشد یافته در آزمایشگاه و در مدل‌های حیوانی دنبال شد و این پروتئین‌ها را به‌عنوان اهداف درمانی بالقوه‌ای که ارزش مطالعه بیشتری دارند تأیید کرد.