فناوری آرام، فناوری‌ای را توصیف می‌کند که استفاده از آن نامرئی و طبیعی است قطع نمی کند و مانعی نمی شود و در صورت نیاز ظاهر می شود.واقعیت افزوده و محاسبات فضایی نسل بعدی هستندفناوری‌هایی که ما را قادر می‌سازند به طور یکپارچه بین دنیای فیزیکی و دیجیتال حرکت کنیم.
اینجاست که چرا واقعیت افزوده جایگزین واقعیت یا جانشینی تخیل انسان نیست، بلکه وعده افزایش ظرفیت های انسانی ما را می دهد.در سال 1996، مارک دی ویزر به همراه جان سیلی براون مقاله انتقادی «عصر آینده فناوری آرام» را نوشت. اما فناوری آرام چیست؟فناوری آرام را می توان به عنوان نامرئی و طبیعی برای استفاده خلاصه کرد. مزاحم زندگی نمی شود یا مانعی برای زندگی ایجاد نمی کند. در پس‌زمینه اتفاق می‌افتد، و زمانی که به آن نیاز دارید ظاهر می‌شود و شما را به آنچه واقعا مهم است متصل نگه می‌دارد.من شخصاً این دوره جدید واقعیت افزوده (AR) و محاسبات فضایی را در حال تکامل می بینم: این در مورد گم شدن در دستگاه های ما نیست، بلکه در مورد عقب نشینی فناوری در پس زمینه است تا بتوانیم در لحظات انسانی شرکت کنیم و در عین حال عمیق تر باشیم.
در دنیای واقعی که ما را احاطه کرده است. فناوری آرام پیش بینی کننده و سازگار استویزر توضیح داد که چگونه فناوری آرام پیش‌بینی و تطبیق‌پذیر است و تا زمانی که بداند چه زمانی لازم است که بدون دستورالعمل و با کدگذاری زمینه‌های خود به عمل بیاید، آگاه باقی می‌ماند.
هدست ویژن پرو اپل یک نمونه قوی معاصر از این موضوع است. اپل یک فناوری جدید منحصر به فرد Vision Pro به نام EyeSight توسعه داده است که با نزدیک شدن شخصی چشمان شما را بر روی صفحه نمایش نشان می دهد و به طور همزمان به شما اجازه می دهد بدون نیاز به برداشتن هدست، شخص را ببینید.این بدان معنی است که شما به یکباره به محیط های فیزیکی و دیجیتالی که در آن هستید متصل هستید و دنیاها را به روش های جدیدی برای جریان بین کارها و فعالیت ها ترکیب می کنید.همانطور که ما به تقویت بدن خود با دستگاه های پوشیدنی ادامه می دهیم و به یک رابط (تقریباً) نامرئی نزدیک می شویم، فناوری آرام پتانسیل بسیار زیادی برای شکل دادن به تعاملات ما و افزودن ارزش به زندگی روزمره ما دارد.
Vision Pro اپل یک جهش بزرگ به جلو در تعامل انسان و رایانه با قابلیت پیمایش در برنامه‌ها و محتوای دیجیتال تنها با استفاده از چشم‌ها، دست‌ها و صدای شما است – هیچ کنترلی لازم نیست. این یک راه راحت و طبیعی برای تعامل ایجاد می کند که گسترشی از نحوه تعامل شما با اشیاء فیزیکی است، برای مثال دست دراز کردن برای لمس و حرکت دادن آنها با دستان خود، بدون ابزار واسطه یا ابزار جانبی.استیو مان که به عنوان پدر محاسبات پوشیدنی شناخته می شود، از دهه 1970 به طراحی، ساخت و پوشیدن رایانه های شخصی پرداخته است. مان خاطرنشان می کند که چگونه به عنوان انسان همیشه خودمان را در اطراف رایانه ها می چرخانیم – او از تشبیه چوب شور استفاده می کند – در حالی که رایانه ها باید دور ما پیچیده شوند.
Vision Pro با رابط طبیعی و شهودی خود و توانایی شماره گیری بین واقعیت، خود را از سایر هدست ها جدا می کند و بهترین سطح غوطه وری را برای کار در دست انتخاب می کند.
از امکان نگاه کردن به یک اعلان در واقعیت فیزیکی گرفته تا پر کردن کامل فضای خود در یک تجربه مدیتیشن یا سرگرمی، می‌توانید واقعیت خود را انتخاب و سفارشی کنید. واقعیت افزوده توانایی های انسان را گسترش می دهدکتابم Augmented Human: How Technology Is Shaping The New Reality، من بحث می کنم که AR جایگزین واقعیت یا جایگزین کردن تخیل انسان نیست، بلکه در مورد گسترش ظرفیت های انسانی ما است. بیایید برای لحظه ای طراحی یک کایاک شفاف را در نظر بگیریم. یک کایاک شفاف به عنوان یک پنجره باز بزرگ عمل می کند و توهم ناپدید شدن کایاک (رابط) را ایجاد می کند. از طریق یک مانع نامرئی، حس غوطه وری را برای کایکر ایجاد می کند و احساس ارتباط بیشتر با محیط اطراف خود را تقویت می کند.این کایاک واضح، قابل توجه و نمادی از فرصتی برای واقعیت افزوده در عینک و محاسبات فضایی فراتر از تجربیاتی است که امروزه در تلفن های هوشمند خود به آن عادت کرده ایم.زمانی که 18 سال پیش برای اولین بار طراحی تجربیات AR را شروع کردم، هنوز از طریق مانیتور کامپیوتر و وب کم به دسکتاپ متصل بودیم. این فناوری در نهایت به گوشی های هوشمند و تبلت ها منتقل شد و امروز به سمت عینک و فراتر از آن رفته است. در نهایت، صفحه AR ناپدید می شود و ما مستقیماً در این واقعیت ترکیبی جدید غوطه ور خواهیم شد. در اینجا پنج اصل طراحی وجود دارد که من تصور می‌کنم بهترین روش‌ها را برای تجربیات AR در عینک تشویق می‌کند:
مربوط
برای تجربه‌های متنی که به محیط اطراف فرد مرتبط است و آن را بهبود می‌بخشد، تلاش کنید. مکان کاربر، اقدامات و زمان روز را در نظر بگیرید. طراحی با در نظر گرفتن زمینه کاربر برای اطمینان از اینکه فناوری به جای اینکه مانع ایجاد کند، مکمل و تقویت می‌کند، بسیار مهم است.
ریشه در واقعیت دارد
حداقل 60 درصد از محیط دنیای واقعی قابل مشاهده باشد. مراقب محتوای AR باشید که محیط فیزیکی کاربر را کاملاً مسدود می کند. راه های متفکرانه ای را برای تعامل اجتماعی با دیگران در نظر بگیرید.
به راحتی فعال کنید
از بهم ریختن میدان دید کاربر با اطلاعات بصری خودداری کنید. در صورت لزوم از صدای فضایی و/یا لمسی (بازخورد لمسی) در پوشیدنی‌های متصل استفاده کنید تا اضافه بار شناختی را به حداقل برسانید، به‌ویژه با اعلان‌ها. در نظر بگیرید که چگونه می توان تجربه را در سراسر حواس توزیع کرد.
با لذت کشف کنید
کاوش در محیط اطراف کاربر را با گرافیک‌های متفکر و نشانه‌های چندحسی که الهام‌بخش است، نه منحرف کردن، تشویق کنید. از برنامه‌های کوچک (مانند App Clips) برای کمک به افراد برای انجام سریع کارهای روزمره با حداقل تلاش استفاده کنید. فقط اعلان های مربوطه را در پاسخ به اقدامات کاربر و محیط اطراف ارسال کنید.
ویزر اعلام کرد: «منبع کمیاب قرن بیست و یکم فناوری نخواهد بود. توجه خواهد شد.» همانطور که به تقویت محیط، بدن و ذهن خود با فناوری‌های جدید ادامه می‌دهیم، تمرکز مستقیم ما روی چیزهایی که واقعاً برای ما مهم هستند، کلیدی خواهد بود. ما در یک لحظه مهم در تکامل واقعیت افزوده هستیم که باید بپرسیم، اکنون که می‌توانیم هر چیزی را طراحی کنیم، چه چیزی خلق خواهیم کرد؟ امیدوارم که از این قابلیت های جدید برای غنی سازی، تکامل و ارتقای نوع بشر به بهترین شکل استفاده کنیم.
نویسنده:آتنا امینی
منبع:wefroum