افزایش 60 درصدی انتشار دی‌اکسید کربن از آتش‌سوزی‌های جنگلی: تهدیدی برای ذخایر کربن و اهداف اقلیمی
افزایش 60 درصدی انتشار دی‌اکسید کربن از آتش‌سوزی‌های جنگلی: تهدیدی برای ذخایر کربن و اهداف اقلیمی
افزایش تهدیدات برای ذخیره‌سازی کربن
جنگل‌ها در سطح جهانی از اهمیت زیادی برای ذخیره‌سازی کربن برخوردار هستند. رشد آن‌ها به جذب دی‌اکسید کربن (CO2) از جو کمک می‌کند و موجب کاهش نرخ گرمایش جهانی می‌شود. جنگل‌ها همچنین نقش حیاتی در تحقق اهداف اقلیمی بین‌المللی ایفا می‌کنند. برنامه‌های بازجنگل‌کاری و جنگل‌کاری نیز برای حذف کربن از جو و جبران انتشار CO2 ناشی از صنایع سخت‌کاهشی مانند هوانوردی و برخی صنایع دیگر به‌کار گرفته می‌شوند.
موفقیت این برنامه‌ها به این بستگی دارد که کربن ذخیره‌شده در جنگل‌ها به‌طور دائمی حفظ شود، اما آتش‌سوزی‌های جنگلی این تعادل را تهدید می‌کنند. آتش‌سوزی‌های جنگلی در مناطق خارج از نواحی گرمسیری اکنون نیم میلیارد تن دی‌اکسید کربن بیشتری نسبت به دو دهه گذشته منتشر می‌کنند. تأثیر بلندمدت این مسئله بستگی به این دارد که جنگل‌ها پس از آتش‌سوزی تا چه حد بازیابی شوند. آتش‌سوزی‌های شدیدتر و گسترده‌تر نشانه‌ای از آن است که انتشار کربن ناشی از این آتش‌سوزی‌ها اکنون با کربنی که توسط جنگل‌ها پس از آتش‌سوزی جذب می‌شود، در تعادل نیست.
دکتر جونز، همکار پژوهشی مستقل از شورای تحقیقات محیط زیست طبیعی بریتانیا (NERC)، گفت: “روند شدید افزایش انتشار آتش‌سوزی‌های جنگل‌های خارج از نواحی گرمسیری یک هشدار جدی درباره آسیب‌پذیری رو به رشد جنگل‌هاست و یک چالش بزرگ برای اهداف جهانی در مقابله با تغییرات اقلیمی ایجاد می‌کند.
“ما می‌دانیم که جنگل‌ها پس از شدیدترین آتش‌سوزی‌ها به‌خوبی بازیابی نمی‌شوند، بنابراین علاقه زیادی به بررسی این موضوع داریم که افزایش مشاهده‌شده در شدت آتش‌سوزی‌ها چگونه بر ذخیره‌سازی کربن در جنگل‌ها در دهه‌های آینده تأثیر خواهد گذاشت. این موضوع نیازمند توجه دقیق ما است.”
افزایش تأثیرات پنهان آتش‌سوزی‌های جنگلی
به‌طور قابل‌توجهی، افزایش انتشار ناشی از آتش‌سوزی‌های جنگلی در تضاد با کاهش آتش‌سوزی در ساواناهای گرمسیری جهان در همان دوره است. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که از سال ۲۰۰۱، مساحت سوخته‌شده توسط آتش‌سوزی‌ها (چه جنگلی و چه غیرجنگلی) به میزان یک‌چهارم در سطح جهانی کاهش یافته، که عمدتاً به دلیل این کاهش در ساواناها بوده است.
یافته‌های جدید مهم هستند، زیرا آتش‌سوزی‌های جنگلی نسبت به آتش‌سوزی‌های ساوانا شدت بیشتری دارند و دودهای مضر بیشتری را به جو منتشر می‌کنند که تهدیدات بزرگی برای جوامع نزدیک به آتش‌سوزی‌ها و همچنین برای جوامع دورتر که در معرض کیفیت هوای بد ناشی از دود قرار دارند، به وجود می‌آورند.
نویسندگان این تحقیق معتقدند که این مطالعه تصوری غلط را که کاهش مساحت سالانه سوخته‌شده توسط آتش به معنای کاهش تأثیرات آتش‌سوزی است، نقض می‌کند.
دکتر جونز گفت: “تا به حال، کاهش آتش‌سوزی در ساواناها و علفزارهای آتش‌پذیر از افزایش گستردگی و شدت آتش‌سوزی‌های جنگلی که تأثیرات بسیار زیادی بر جامعه و محیط‌زیست دارند، جلوگیری کرده است. کار ما نشان می‌دهد که آتش‌سوزی‌ها بیشتر در مناطقی رخ می‌دهند که نمی‌خواهیم، یعنی در جنگل‌ها، جایی که بزرگ‌ترین تهدید برای مردم و ذخایر حیاتی کربن وجود دارد.”
مدیریت آتش‌سوزی‌ها
یادگیری ماشینی نقش کلیدی در ارائه بینش‌های جدید درباره تغییر جغرافیای جهانی آتش‌سوزی‌های جنگلی داشته است. این روش برای تقسیم مناطق جنگلی جهان به ۱۲ پایروم متمایز به کار گرفته شد و به محققان این امکان را داد تا اثرات تغییرات اقلیمی را از دیگر عوامل مؤثر مانند استفاده از زمین جدا کنند.
این دانش همچنین بینش‌های جدیدی را در مورد استراتژی‌های مؤثر برای کاهش آتش‌سوزی‌ها و حفاظت از جنگل‌ها ارائه می‌دهد. دکتر جونز گفت: “تأمین مالی قابل‌توجهی برای حمایت از برنامه‌های راهبردی مدیریت جنگل‌ها، مشارکت ذی‌نفعان و آموزش عمومی مورد نیاز است. همه این‌ها نشان‌دهنده یک تغییر معنی‌دار در استراتژی مدیریت آتش از حالت واکنشی به حالت پیشگیرانه است.
“به‌عنوان مثال، مناطق اولویت‌دار برای مدیریت جنگل‌ها و ایجاد موانع آتش باید بر اساس پایش پیشگیرانه بهره‌وری جنگل‌ها، به‌ویژه در مناطق خارج از نواحی گرمسیری، تعریف شوند. مدیریت بار سوخت در مکان‌هایی که می‌تواند در طول شرایط جوی مساعد برای آتش‌سوزی خطرناک باشد، یکی از اولویت‌های کلیدی برای محدود کردن شدت و تأثیر آتش‌سوزی‌ها است.”
این کار توسط سازمان‌های حمایت‌کننده از جمله شورای تحقیقات محیط زیست طبیعی بریتانیا (NERC)، برنامه افق ۲۰۲۰ کمیسیون اروپا، و آژانس فضایی اروپا پشتیبانی شده است.
دیدگاهتان را بنویسید