انتشار گاز متان سریعتر از همیشه در حال افزایش است
انتشار گاز متان سریعتر از همیشه در حال افزایش است
دنیا به توقف انتشار متان، که عامل قوی تغییرات اقلیمی است، توجه نکرده است. بیش از ۱۵۰ کشور متعهد شده‌اند که در این دهه، میزان انتشار متان را ۳۰ درصد کاهش دهند، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که انتشار جهانی متان در پنج سال گذشته سریعتر از همیشه افزایش یافته است.
این روند “اگر بخواهیم اقلیم قابل سکونت را حفظ کنیم، نمی‌تواند ادامه یابد”، محققان در مقاله‌ای که در تاریخ ۱۰ سپتامبر در Environmental Research Letters منتشر شده و همراه با داده‌های موجود در Earth System Science Data است، می‌نویسند. هر دو مقاله بخشی از پروژه جهانی کربن است، ابتکاری که به ریاست راب جکسون، دانشمند دانشگاه استنفورد، به دنبال پیگیری انتشار گازهای گلخانه‌ای در سطح جهانی است.
غلظت‌های جوی متان اکنون بیش از ۲.۶ برابر بالاتر از زمان‌های پیش از صنعتی شدن است و این بالاترین سطحی است که در حداقل ۸۰۰,۰۰۰ سال گذشته مشاهده شده است. نرخ‌های انتشار متان همچنان در حال افزایش است و در مسیر شدیدترین سناریوهای انتشار توسط پیشروترین دانشمندان اقلیمی جهان قرار دارد.
این مسیر کنونی منجر به گرم شدن جهانی بالاتر از ۳ درجه سانتی‌گراد یا ۵ درجه فارنهایت تا پایان این قرن خواهد شد. “در حال حاضر، اهداف پیمان جهانی متان به اندازه یک واحه در بیابان به نظر می‌رسند”، گفت جکسون، که پروفسور دانشگاه استنفورد و نویسنده اصلی مقاله در Environmental Research Letters است. “امیدواریم که این اهداف توهم نباشند.”
افزایش متان از سوخت‌های فسیلی، کشاورزی و زباله‌ها
متان گاز گلخانه‌ای با عمر کوتاه اما بسیار قوی است که از منابع طبیعی مانند باتلاق‌ها و منابع انسانی یا “آنتروپوژنیک” مانند کشاورزی، سوخت‌های فسیلی و دفن زباله‌ها ناشی می‌شود. در ۲۰ سال اول پس از انتشار، متان جو را تقریباً ۹۰ برابر سریعتر از دی‌اکسید کربن گرم می‌کند و این امر آن را به هدفی کلیدی برای محدود کردن گرم شدن جهانی در کوتاه‌مدت تبدیل می‌کند.
با وجود تمرکز فزاینده سیاست‌ها بر روی متان، با این حال، انتشار سالانه متان در دو دهه گذشته به میزان ۶۱ میلیون تن یا ۲۰ درصد افزایش یافته است. این افزایش‌ها عمدتاً به دلیل رشد انتشار از معدن‌کاری زغال‌سنگ، تولید و استفاده از نفت و گاز، دامداری و تجزیه مواد غذایی و زباله‌های آلی در دفن‌گاه‌ها است.
“تنها اتحادیه اروپا و شاید استرالیا به نظر می‌رسد که در دو دهه گذشته میزان انتشار متان از فعالیت‌های انسانی را کاهش داده‌اند”، گفت ماریل سونوا از دانشگاه پاریس-ساکلی در فرانسه و نویسنده اصلی مقاله Earth System Science Data. “بیشترین افزایش‌های منطقه‌ای از چین و جنوب شرقی آسیا بوده است.”
در سال ۲۰۲۰، جدیدترین سالی که داده‌های کامل موجود است، تقریباً ۴۰۰ میلیون تن یا ۶۵ درصد از انتشار جهانی متان مستقیماً از فعالیت‌های انسانی ناشی شده است، با کشاورزی و زباله‌ها که حدود دو تن متان به ازای هر تن از صنعت سوخت‌های فسیلی تولید می‌کنند. بر اساس تحقیقات، انتشار ناشی از انسان تا حداقل سال ۲۰۲۳ همچنان افزایش یافته است.
بررسی تأثیرات پاندمی
جو ما در سال ۲۰۲۰ تقریباً ۴۲ میلیون تن متان جذب کرده است — دو برابر مقداری که به طور متوسط هر سال در دهه ۲۰۱۰ اضافه شده و بیش از شش برابر افزایش مشاهده شده در دهه اول ۲۰۰۰.
قرنطینه‌های پاندمی در سال ۲۰۲۰ انتشار گازهای نیتروژن اکسید (NOx) مرتبط با حمل و نقل را کاهش داد، که معمولاً کیفیت هوا را بدتر می‌کند اما از تجمع برخی متان‌ها در جو جلوگیری می‌کند. کاهش موقت آلودگی NOx حدود نیمی از افزایش غلظت‌های جوی متان در آن سال را توضیح می‌دهد و پیچیدگی‌های رابطه بین کیفیت هوا و تغییرات اقلیمی را نشان می‌دهد.
“ما هنوز در حال تلاش برای درک کامل تأثیرات قرنطینه‌های COVID بر بودجه جهانی متان هستیم”، گفت جکسون. “COVID تقریباً همه چیز را تغییر داد — از استفاده از سوخت‌های فسیلی تا انتشار گازهای دیگر که عمر متان در جو را تغییر می‌دهند.”
برآورد تأثیرات انسانی بر متان از باتلاق‌ها و آبراه‌ها
دانشمندان پروژه جهانی کربن تغییرات مهمی در محاسبات جدید خود از منابع و “غواص‌های” جهانی متان ایجاد کرده‌اند که شامل جنگل‌ها و خاک‌هایی است که متان را از جو جذب و ذخیره می‌کنند.
در ارزیابی‌های قبلی، آنها تمام متان از باتلاق‌ها، دریاچه‌ها، برکه‌ها و رودخانه‌ها را به عنوان طبیعی دسته‌بندی کرده بودند. اما بودجه جدید متان نخستین تلاش را برای برآورد میزان فزاینده انتشار از این نوع منابع که ناشی از تأثیرات و فعالیت‌های انسانی است، انجام می‌دهد.
برای مثال، سدهایی که توسط انسان ساخته شده‌اند به میزان تخمینی ۳۰ میلیون تن متان در سال منتشر می‌کنند، زیرا مواد آلی تازه زیر آب رفته در حین تجزیه متان آزاد می‌کنند. “انتشار از مخازن پشت سدها به اندازه انتشار متان از یک گاو یا یک میدان نفت و گاز منبع انسانی مستقیم است”، گفت جکسون، که کتاب جدیدی درباره متان و راه‌حل‌های اقلیمی تحت عنوان Into the Clear Blue Sky: The Path to Restoring Our Atmosphere (Scribner) در ماه جولای منتشر کرده است.
دانشمندان برآورد می‌کنند که حدود یک‌سوم از انتشار متان از باتلاق‌ها و آب‌های شیرین در سال‌های اخیر تحت تأثیر عوامل انسانی از جمله مخازن و انتشار ناشی از رواناب‌های کود، فاضلاب، استفاده از زمین و افزایش دما قرار داشته است.
پس از تابستانی که آب و هوای شدید و امواج گرما نگاهی به افراط‌های پیش‌بینی شده در اقلیم در حال تغییر ما داده است، نویسندگان می‌نویسند، “جهان به آستانه افزایش ۱.۵ درجه سانتی‌گراد در دمای متوسط سطح جهانی رسیده است و تنها در حال شروع به تجربه عواقب کامل آن است.”
دیدگاهتان را بنویسید