فعالیت های روزمره برای محافظت در برابر سکته کافی نیست

تحقیقات انجام‌شده در دانشگاه گوتنبرگ نشان می‌دهد که فعالیت‌های فیزیکی که در طول زندگی‌مان انجام می‌دهیم، در محل کار یا خانه، برای محافظت از ما در برابر سکته کافی نیست. با این حال، ورزش در اوقات فراغت و استفاده از روش های حمل و نقل فعال با کاهش خطر سکته مغزی همراه است.

آدام ویکتوریسون، نویسنده ارشد این مطالعه، محقق آکادمی Sahlgrenska در دانشگاه گوتنبرگ، سوئد، می‌گوید: «فعالیت بدنی در اوقات فراغت و با توجه به اینکه حمل‌ونقل اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند، اکنون که بسیاری از مشاغل و فعالیت‌های خانگی کم‌تحرک‌تر شده‌اند.

بیست سال پیگیری

این مطالعه تحقیقاتی 3614 نفر از منطقه Västra Götaland را تحت پوشش قرار می دهد که 269 نفر از آنها در بیست سال انجام شده توسط مطالعه دچار سکته مغزی شدند. سه ماه پس از سکته مغزی، 120 نفر از این افراد مرده بودند یا برای انجام فعالیت های روزمره به کمک وابسته بودند.

داده های فعالیت بدنی از نظرسنجی ها جمع آوری شد. به برخی از شرکت کنندگان نیز یک گام شمار برای پوشیدن داده شد. فعالیت بدنی در اوقات فراغت یا برای حمل و نقل ارتباطی با اندازه‌گیری‌های عینی از گام‌سنج‌ها نشان داد، در حالی که فعالیت بدنی در محل کار ارتباطی را نشان نداد.

فعالیت بدنی شغلی محافظت نمی کند

فواید فعالیت بدنی برای سلامتی به خوبی شناخته شده است، اما مطالعات قبلی عمدتاً بر فعالیت بدنی در اوقات فراغت تمرکز دارند. تحقیقات در سال های اخیر نشان داده است که فعالیت بدنی در محل کار می تواند اثرات منفی بر سلامتی داشته باشد و خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را افزایش دهد.

به نظر می‌رسد که چگونه و چه زمانی فعالیت بدنی را انجام می‌دهیم، نقش مهمی در تعیین مزایای سلامتی آن دارد. در مطالعه ما، اوقات فراغت و فعالیت‌های بدنی مرتبط با حمل و نقل با خطر کمتر سکته مغزی همراه بود، در حالی که فعالیت‌ها در طول زمان کار یا در خانه نه” آدام ویکتوریسون اشاره می کند.

مشاغلی که از نظر جسمی نیاز دارند اغلب با استرس، فرصت اندک برای بهبودی، آلودگی هوا و به طور کلی شرایط اقتصادی-اجتماعی بدتر مرتبط هستند که می تواند اثرات مثبت فعالیت بدنی را خنثی کند.

ارتقای سلامت عمومی

در این مطالعه از داده های گروه INTERGENE در دانشگاه گوتنبرگ استفاده شد. شرکت کنندگان در مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند و داده ها از سال 2001 تا 2004 جمع آوری شد که هم داده های بالینی و هم داده های پرسشنامه را در بر می گرفت. محققان امیدوارند که این نتایج آگاهی بیشتری را به همراه داشته باشد و منجر به تغییراتی در سیاست های بهداشت عمومی برای تشویق فعالیت بدنی در جامعه شود. آدام ویکتوریسون می گوید که می تواند یک استراتژی مهم در کاهش تعداد سکته ها و بهبود پیش آگهی افرادی باشد که دچار سکته می شوند.