لباس هایی که به مبارزه با افزایش دما کمک می کنند
لباس هایی که به مبارزه با افزایش دما کمک می کنند
یک تیم از پژوهشگران بین‌المللی موفق به توسعه یک پارچه طبیعی شده‌اند که ساکنان شهرهای جهان می‌توانند برای مقابله با افزایش دماهای ناشی از ساختمان‌ها، آسفالت و بتن در شهرها از آن استفاده کنند.
با افزایش شدت موج‌های گرما، استفاده از پارچه‌های خنک‌کننده که می‌توانند در لباس‌ها، کلاه‌ها، کفش‌ها و حتی سطوح ساختمانی مورد استفاده قرار گیرند، نگاهی به آینده‌ای می‌دهد که در آن شاید دیگر نیازی به استفاده از دستگاه‌های تهویه هوا با انتشار گازهای گلخانه‌ای در شهرها نباشد.
مهندسان دانشگاه ژنگژو و دانشگاه استرالیای جنوبی می‌گویند این پارچه قابل‌پوشیدن به گونه‌ای طراحی شده است که نور خورشید را منعکس کرده و گرما را به بیرون هدایت می‌کند و در عین حال مانع از نفوذ اشعه‌های خورشید می‌شود و دما را کاهش می‌دهد. آنها این پارچه‌ها را در جدیدترین شماره از مجله Science Bulletin توصیف کرده‌اند.
این پارچه نویدبخش کاهش دما برای میلیون‌ها نفر از ساکنان شهری است که در اثر تغییرات آب و هوایی جهانی و کاهش فضاهای سبز، دماهای گرم‌تر و ناپایدارتر را تجربه می‌کنند.
یانگژه هو، پژوهشگر مهمان دانشگاه استرالیای جنوبی، می‌گوید که این پارچه از اصل “خنک‌کننده تابشی” بهره می‌برد، فرآیندی طبیعی که در آن مواد گرما را به جو و در نهایت به فضا ارسال می‌کنند.
او توضیح می‌دهد: «برخلاف پارچه‌های معمولی که گرما را نگه می‌دارند، این پارچه‌ها از سه لایه ساخته شده‌اند که برای بهینه‌سازی خنک‌کنندگی طراحی شده‌اند.»
لایه بالایی که از الیاف پلی‌متیل پنتن ساخته شده است، به گرما اجازه می‌دهد به طور مؤثری منتشر شود. لایه میانی، که از نانو‌سیم‌های نقره‌ای تشکیل شده، بازتابندگی پارچه را افزایش داده و از رسیدن گرمای اضافی به بدن جلوگیری می‌کند. لایه زیرین، که از پشم ساخته شده، گرما را از پوست دور می‌کند و تضمین می‌کند که پوشندگان حتی در گرم‌ترین محیط‌های شهری خنک باقی بمانند.
«در آزمایش ما، وقتی پارچه به صورت عمودی قرار گرفت، ۲.۳ درجه سانتی‌گراد خنک‌تر از پارچه‌های سنتی و تا ۶.۲ درجه سانتی‌گراد خنک‌تر از محیط اطراف بود، زمانی که به عنوان یک پوشش سطحی افقی استفاده شد.»
قابلیت پارچه برای کاهش دما به‌طور غیرفعال، جایگزینی پایدار برای تهویه مطبوع معمولی فراهم می‌کند که باعث صرفه‌جویی در انرژی و کاهش فشار بر شبکه‌های برق در طول موج‌های گرما می‌شود.
پژوهشگران دانشگاه ژنگژو، جینگنا ژانگ و پروفسور شیانهو لیو، معتقدند که این فناوری نه‌تنها به مشکل فوری جزایر گرمای شهری پرداخته، بلکه به تلاش‌های گسترده‌تر برای کاهش تغییرات اقلیمی و حرکت به سمت زندگی شهری پایدارتر نیز کمک می‌کند.
انتظار می‌رود که این فناوری بتواند برای کاربردهای وسیع‌تر، مانند مواد ساختمانی، مبلمان فضای باز و برنامه‌ریزی شهری نیز تطبیق یابد.
اگرچه این پارچه قابلیت بالایی دارد، پژوهشگران می‌گویند که فرآیند تولید فعلی آن هزینه‌بر است و نیاز به تحقیقات بیشتری برای بررسی دوام طولانی‌مدت این پارچه‌ها و همچنین حمایت‌های دولتی قبل از تجاری‌سازی دارد.
«اینکه آیا مصرف‌کنندگان حاضر خواهند بود برای پارچه‌های قابل‌پوشیدن هزینه بیشتری بپردازند یا خیر، بستگی به تأثیر خنک‌کنندگی، دوام، راحتی و آگاهی زیست‌محیطی آنها دارد.»
دیدگاهتان را بنویسید