پنجه‌های خرس‌های قطبی در قطب شمال به دلیل گرمایش و تغییرات یخی دچار آسیب می‌شوند

پنجه‌های خرس‌های قطبی در قطب شمال به دلیل گرمایش و تغییرات یخی دچار آسیب می‌شوند

خرس‌های قطبی در برخی از مناطق قطب شمال در حال تجربه تجمع یخ و جراحات مربوط به پاهای خود هستند، که به نظر می‌رسد ناشی از تغییرات یخ دریا در اثر گرم شدن این منطقه باشد. در بررسی وضعیت سلامت دو جمعیت از خرس‌های قطبی، محققان به جراحات، ریزش مو، تجمع یخ و زخم‌های پوستی که بیشتر پاهای خرس‌های بالغ و دیگر قسمت‌های بدنشان را تحت تأثیر قرار داده است، پی بردند. دو خرس، توده‌های یخی به قطر حدود ۳۰ سانتی‌متر داشتند که به پنجه‌هایشان چسبیده بود و باعث بریدگی‌های عمیق و خونریزی شده و راه رفتن را برای آن‌ها سخت کرده بود.

این مطالعه که توسط دانشگاه واشنگتن هدایت شده است، در ۲۲ اکتبر در مجله Ecology منتشر شد. این اولین بار است که چنین جراحاتی در خرس‌های قطبی ثبت شده است.

محققان چند مکانیسم احتمالی برای توضیح این وضعیت ارائه کرده‌اند که شامل تغییر شرایط آب و هوایی از سرمای شدید به چرخه‌های انجماد و ذوب است، که می‌تواند باعث تجمع یخ و آسیب دیدن پاهای خرس‌ها شود.

“علاوه بر واکنش‌های مورد انتظار به تغییرات اقلیمی، واکنش‌های غیرمنتظره دیگری نیز وجود دارد که مشاهده خواهیم کرد”، دکتر کریستین لایدری، نویسنده اصلی مطالعه و دانشمند ارشد در آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه واشنگتن، گفت. “به نظر عجیب می‌آید، اما با گرمایش اقلیمی، چرخه‌های انجماد و ذوب بیشتری رخ می‌دهد که منجر به تجمع یخ روی پنجه‌های خرس‌های قطبی می‌شود.”

بین سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۲۲، لایدری و همکارش استیون اتکینسون، دامپزشک حیات وحش، دو جمعیت خرس قطبی که در عرض شمالی بالای ۷۰ درجه زندگی می‌کنند را بررسی کردند و جراحات را مشاهده کردند.

در جمعیت خرس‌های قطبی منطقه کان بیسن، واقع بین کانادا و گرینلند، ۳۱ خرس از ۶۱ خرس آثار جراحات ناشی از یخ را نشان دادند، از جمله لکه‌های بی‌مو، بریدگی‌ها یا جای زخم. در جمعیت دوم در شرق گرینلند، ۱۵ خرس از ۱۲۴ خرس دارای جراحات مشابه بودند. در سال ۲۰۲۲، دو خرس در مناطق مختلف گرینلند دارای توده‌های بزرگ یخ بودند که به پاهایشان چسبیده بود.

“من تا به حال چنین چیزی ندیده بودم”، لایدری گفت. “دو خرسی که بیشترین تأثیر را داشتند، حتی نمی‌توانستند به راحتی راه بروند. وقتی آن‌ها را برای تحقیق بی‌حرکت کردیم، به دقت یخ‌ها را از پاهایشان جدا کردیم. توده‌های یخ فقط در موهایشان گیر نکرده بود، بلکه به پوستشان چسبیده بود و وقتی پاهایشان را لمس می‌کردید، کاملاً مشخص بود که خرس‌ها در حال درد هستند.”

محققان این دو جمعیت خرس قطبی را از دهه ۱۹۹۰ مطالعه کرده‌اند، اما این نوع جراحات را قبلاً گزارش نکرده بودند. مشورت با شکارچیان بومی و بررسی مقالات علمی نشان می‌دهد که این پدیده جدید است.

خرس‌های قطبی بر روی پد‌های پنجه‌های خود برجستگی‌های کوچکی دارند که به آن‌ها در حفظ تعادل روی سطوح لغزنده کمک می‌کند. این برجستگی‌ها که در مقایسه با گونه‌های دیگر خرس‌ها مانند خرس قهوه‌ای و سیاه بزرگ‌تر هستند، باعث می‌شوند که برف مرطوب به راحتی به پنجه‌ها بچسبد و یخ ببندد. این مشکل همچنین بر روی سگ‌های سورتمه‌ای شمالی نیز تأثیر دارد.

نویسندگان سه دلیل احتمالی را برای افزایش تجمع یخ بر روی پنجه‌های خرس‌های قطبی مطرح می‌کنند که همگی با گرمایش اقلیمی مرتبط هستند. یکی از این دلایل، افزایش بارش باران بر روی برف است که باعث می‌شود برف مرطوب به پنجه‌ها بچسبد و سپس با افت دما به یخ سخت تبدیل شود.

دلیل دوم، افزایش دوره‌های گرم‌تر است که باعث ذوب شدن برف سطحی و سپس یخ زدن مجدد آن به صورت یک لایه سخت می‌شود. خرس‌های قطبی سنگین از این لایه یخی عبور می‌کنند و پنجه‌هایشان بر اثر لبه‌های تیز آن زخم می‌شود.

دلیل نهایی این است که این دو جمعیت خرس‌ها در “یخ سریع” نزدیک خشکی زندگی می‌کنند، جایی که یخ دریا با خشکی متصل است و آب شیرین یخچال‌های طبیعی به دریا می‌ریزد. گرمایش در این محیط‌ها منجر به نازک شدن یخ دریا می‌شود که باعث می‌شود آب دریا به داخل برف نشت کند. این برف مرطوب می‌تواند به پنجه‌های خرس‌ها بچسبد و سپس یخ ببندد. همچنین برخلاف سایر مناطق، خرس‌های قطبی که در لبه‌های یخچال‌های طبیعی زندگی می‌کنند، در بهار به ندرت مسافت‌های طولانی شنا می‌کنند که می‌توانست به جدا شدن توده‌های یخ کمک کند، زیرا آب گرم‌تر از هوا است.

محققان می‌گویند که تأثیرات این یخ‌ها بر روی خرس‌های قطبی مشخص است، اما هنوز نمی‌توان نتیجه‌گیری کلی درباره تأثیر آن بر کل جمعیت آن‌ها داشت.

ملیندا وبستر، دانشمند پژوهشی در آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه واشنگتن، که اخیراً یک مطالعه جداگانه درباره پوشش برف بر روی یخ دریای قطب شمال منتشر کرده است، گفت: “سطح یخ دریای قطب شمال با تغییرات اقلیمی در حال تغییر است. یخ دریا در بهار و تابستان برف کمتری دارد، و برف موجود نیز در حال ذوب زودتر و بارش باران بیشتر است. همه این شرایط می‌تواند سفر کردن برای خرس‌های قطبی را دشوارتر کند.”

از لایدری درباره اینکه چه کاری می‌توان برای کمک به خرس‌های قطبی انجام داد، سؤال شد، و او پاسخ ساده‌ای داشت: “می‌توانیم انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهیم و سعی کنیم از گرم شدن اقلیم جلوگیری کنیم.”

این مشاهدات میدانی خرس‌های قطبی توسط دولت‌های کانادا، دانمارک، نوناووت و گرینلند حمایت مالی شد. لایدری همچنین با مؤسسه منابع طبیعی گرینلند همکاری دارد.