کاندیدای امیدوار کننده واکسن جهانی آنفولانزا

واکسن‌های سالانه آنفولانزا از عفونت شدید محافظت می‌کنند، اما اثربخشی آن‌ها متفاوت است و ممکن است با خطرناک‌ترین گونه‌های فصل مطابقت نداشته باشد. واقعیت یک واکسن جهانی آنفولانزا، که از افراد در برابر همه گونه‌ها محافظت می‌کند، و در حالت ایده‌آل طولانی‌تر از یک فصل واحد است، همچنان مبهم باقی مانده است.

یافته های منتشر شده این هفته در مجله ویروس شناسی نشان می دهد که ما در حال نزدیک تر شدن هستیم. محققان موسسه تحقیقاتی لرنر کلینیک کلیولند گزارش داده اند که واکسن جهانی آنفولانزا که بر روی مدل های حیوانی آزمایش شده است، یک پاسخ ایمنی قوی ایجاد کرده و پس از قرار گرفتن در معرض ویروس، محافظت در برابر عفونت شدید را فراهم می کند. کار جدید بر اساس مطالعات پیش بالینی قبلی، مشابه امیدوارکننده، روی موش‌های همان گروه، به رهبری تد ام. راس، دکترا، مدیر توسعه جهانی واکسن در کلینیک کلیولند است.

نائوکو اونو، دکترای ویروس شناس و سرپرست این مطالعه جدید، گفت: محققان امیدوارند طی 1 تا 3 سال آزمایش های بالینی انسانی را راه اندازی کنند. او گفت: «ما می‌خواهیم مطمئن شویم که واکسن ما می‌تواند چندین فصل را بپوشاند، نه فقط یک فصل، و از همه گونه‌هایی که بر انسان تأثیر می‌گذارند محافظت کند.»

دانشمندان 4 نوع ویروس آنفولانزا را شناسایی کرده اند، اما 2 نوع از آنها – آنفولانزای A و آنفلوانزا B – بیشترین خطر را برای انسان به همراه دارند. واکسن های آنفولانزای فصلی شامل پروتئین هایی از 3 یا 4 زیرگروه در گردش از این ویروس ها هستند که شامل H1N1، H3N2 و IBV می شود. اما از آنجایی که ویروس خیلی سریع جهش می‌یابد، پیش‌بینی اینکه کدام سویه‌ها بیشترین خطر را دارند و در نتیجه انتخاب مواد تشکیل دهنده شامل یک بازی حدس‌زنی است.

محققان در آزمایشگاه راس کاندیدای واکسن جدید خود را با استفاده از روشی به نام COBRA یا آنتی ژن‌های واکنشی گسترده محاسباتی بهینه شده طراحی کردند. آنها با دانلود هزاران توالی ژنتیکی از سویه های بیماری زا آنفولانزا، در چندین فصل، از یک پایگاه داده آنلاین شروع کردند. سپس آنها به صورت دیجیتالی آن توالی ها را تجزیه و تحلیل کردند تا مشخص کنند کدام اسیدهای آمینه – بلوک های سازنده پروتئین ها – در ویروس ها و فصول حفظ شده اند.

محققان گروه هایی از پروتئین ها را برای زیرگروه های مختلف شناسایی کردند. به گفته اونو، برای توسعه واکسن گسترده‌تر، این گروه 8 پروتئین را از مطالعات قبلی مرتبط با پاسخ ایمنی پایدار شناسایی کردند. او گفت: «ما توانسته‌ایم این فهرست را کم کنیم و بگوییم که اینها بهترین‌ها هستند که چندین فصل را در بر می‌گیرند و یک پاسخ آنتی‌بادی واکنشی گسترده را ایجاد می‌کنند. “این مانند ایجاد یک آلبوم برتر است. ما می خواهیم فقط بهترین ها را در واکسن قرار دهیم.”

Uno گفت که این بزرگترین موفقیت ها شامل پروتئین هایی از انواع H1 و H3 از ویروس های آنفولانزا بود، اما آنها همچنین شامل پروتئین هایی از ویروس های H2، H5 و H7 بودند که سویه هایی هستند که بیشتر مردم در برابر آنها آنتی بادی ندارند. Uno گفت که برخی از اینها پتانسیل همه گیری دارند. شیوع گذشته آنفولانزای پرندگان یا H5N1 منجر به میزان بالایی از مرگ و میر انسان شده است و در مارس 2024 این ویروس در گاوهای شیری در تگزاس یافت شد. از آن زمان تاکنون 4 نفر که با گاو کار می کنند تشخیص داده شده است. علاوه بر این، به ده ها گله در ایالت های مختلف و در گونه های دیگر از جمله شیرهای دریایی، پرندگان، گربه ها و آلپاکاها گسترش یافته است.

Uno گفت: «ما نشان داده‌ایم که واکسن H5 ما انواع مختلفی را پوشش می‌دهد.

برای کار جدید، محققان کلینیک کلیولند این واکسن را به صورت داخل بینی تزریق کردند. آزمایشات خون نشان داد که 4 هفته بعد حیوانات آنتی بادی‌هایی علیه ویروس تولید کردند و هنگامی که حیوانات در معرض پاتوژن قرار گرفتند در برابر ابتلا به عفونت محافظت شدند.

راس در حال حاضر تلاش‌های گروه خود را برای پیشبرد آزمایش‌های داوطلب در ایالات متحده رهبری می‌کند و Uno در تلاشی بین‌المللی با محققانی در هند و اتحادیه اروپا همکاری می‌کند.

Uno اشاره کرد که روش COBRA به یافتن و جمع آوری پروتئین های نوترکیب برای آنفولانزا محدود نمی شود. او گفت که ممکن است برای تجزیه و تحلیل mRNA یا سایر مولکول‌های زیستی استفاده شود یا برای ساخت واکسن‌هایی برای بیماری‌های ویروسی مانند دنگی مورد بررسی قرار گیرد. او گفت: «این می تواند در بسیاری از ویروس ها استفاده شود.